Posts: 1,233
Threads: 2
Likes Received: 1,734 in 847 posts
Likes Given: 1,215
Joined: Nov 2018
Reputation:
38
హాయ్ ఫ్రెండ్స్ నేను మీ ఉదయ్ ని...
ఓ కొత్త కథ ఆఫ్ కోర్స్ కొంచెం ఫాంటసీ.... కొంచెం రియాలిటీ.... కొంచెం మసాలా.... కొంచెం ఊహాగానం.... కొంచెం భార్యా భర్తల అనుబంధం (ఇది మాత్రం ఇంగ్లీష్ కథలు చదవడం వల్ల వచ్చిన ఆలోచన) మొదటి ఎంకౌంటర్ ఇప్పుడే రాస్తున్నా తొందర్లోనే పోస్ట్ చేయగలను అనుకుంటున్నా...
దీంతోబాటు నా అసంపూర్తి కథలను కూడా ముగించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నా.... పతివ్రత ఆల్మోష్ట్ పూర్తౌవచ్చింది అవగానే ఒకేసారి పోష్ట్ చేస్తా...
నా కొత్త కథ "నా కథ" తొందర్లోనే మీ ముందుకు
: :ఉదయ్
Posts: 973
Threads: 1
Likes Received: 533 in 432 posts
Likes Given: 125
Joined: Dec 2018
Reputation:
15
Posts: 3,394
Threads: 0
Likes Received: 1,101 in 868 posts
Likes Given: 132
Joined: Nov 2018
Reputation:
14
మిత్రమా ఉదయ్ చాలా సంతోషం గా ఉంది మీ పోస్ట్ చూసిన తర్వాత. మీ రచనలలో ఒక కిక్ ఉంటుంది.ముఖ్యంగా మీ వదిన మరిది ల కథ నాకు చాలా ఇష్టం చాలా సార్లు రిక్వెస్ట్సిచేశా ఇప్పుడైనా దాన్ని పూర్తి చెయ్ బ్రో
•
Posts: 1,352
Threads: 16
Likes Received: 309 in 226 posts
Likes Given: 35
Joined: Nov 2018
Reputation:
14
•
Posts: 826
Threads: 0
Likes Received: 404 in 340 posts
Likes Given: 255
Joined: Jan 2019
Reputation:
2
All the best for your new story bro
•
Posts: 1,233
Threads: 2
Likes Received: 1,734 in 847 posts
Likes Given: 1,215
Joined: Nov 2018
Reputation:
38
(06-09-2020, 06:08 AM)Eswar P Wrote: మిత్రమా ఉదయ్ చాలా సంతోషం గా ఉంది మీ పోస్ట్ చూసిన తర్వాత. మీ రచనలలో ఒక కిక్ ఉంటుంది.ముఖ్యంగా మీ వదిన మరిది ల కథ నాకు చాలా ఇష్టం చాలా సార్లు రిక్వెస్ట్సిచేశా ఇప్పుడైనా దాన్ని పూర్తి చెయ్ బ్రో
తప్పకుండా మిత్రమా...ఆ కథ "స్త్రీ బుద్ది ప్రళయాంతకం" కూడా వీలున్నప్పుడల్ల కొద్ది కొద్దిగా రాసుకుంటున్నాను, అది కూడా పోష్ట్ చేస్తాను
: :ఉదయ్
Posts: 1,233
Threads: 2
Likes Received: 1,734 in 847 posts
Likes Given: 1,215
Joined: Nov 2018
Reputation:
38
(06-09-2020, 06:25 AM)Okyes? Wrote:
గిరీశం బాబాయ్ బావున్నావా
: :ఉదయ్
•
Posts: 1,233
Threads: 2
Likes Received: 1,734 in 847 posts
Likes Given: 1,215
Joined: Nov 2018
Reputation:
38
హాయ్ ఫ్రెండ్స్
ఏదో సరదాగా ఓ ఆలోచన వచ్చింది, ఎందుకు నా కథే రాయకూడదు అని.
ఇందులో కొన్ని నిజాలు, కొన్ని కల్పితాలు, మరికొన్ని ఊహాజనితాలు అని అంటాననుకున్నారా…హి హి హి…అన్నీ నిజాలే, కాని వాటి ప్రమాణాలు మాత్రం అడక్కండేం
ఇక కథలోకెళదామా
నేను ( అంటే ఉదయ్ ని హహహ) ఓ నడి వయసు వాడ్ని, అంటే 30 కావచ్చి, 40 కావచ్చు, 50 కావచ్చు.
కాని నా కాలేజ్ ఫ్రెండ్స్ అందరు రేయ్ నువ్వలాగే ఉన్నావ్ రా మామా అప్పటికి ఇప్పటికి ఏం మారలేదురా అంటారు.
నేను సరదాగా అందుకేనేమో కాలేజ్ రోజుల్లో ఒక్క అమ్మాయి కూడ పడలేదు అనేవాన్ని…అందరూ గట్టిగా నవ్వుకునే వాళ్ళం.
నే పైన చెప్పింది నిజమనుకునేరు, మనకు కాలేజ్ రోజుల్లో అమ్మాయిలతో మాట్లాడాలంటే తెగ బెరుకు, దూరాన్నుంచే చూస్తూ, చొంగ కార్చుకుని, రూముకెళ్ళిన తరువాత చేత్తో కొట్టుకుని కార్చుకుని పడుకునే వాడ్ని.
అదేంటో మనకు ప్రేమ దోమలేవి కుట్టలేదు అప్పట్లో నా ప్రస్తుత పెళ్ళాన్ని చూసేంత వరకు. ఏమో నా పెంపకం, ఆర్థిక స్థితిగతులు కూడా ఒక కారణమేమో ధైర్యం చెయడానికి (బొంగేం కాదు, మా కాలేజ్ లో పడి చచ్చిపోయేటంతటి అమ్మాయిలు ఎవరు లేరు, కాని బాసు మా జూనియర్ బాచ్ లో మాత్రం కత్తి లా ఉండే వాళ్ళు జాయిన్ అయ్యారు మూడేళ్ళ తరువాత, మనమేమో ఫైనల్ ఇయర్ , వాళ్ళ వెనకాల పడితే సంక నాకుతూ సప్లీలు రాసుకోవాల్సి వస్తుందని అన్నీ మూసుకుని, మడ్డను చుట్టి గుద్దలో పెట్టుకుని శుబ్రంగా చదివి విజయవంతగా ఇంజినీరింగ్ పట్టా పుచ్చుకుని లోకం మీద పడ్డా).
ఫైనల్ ఎక్జ్జాం అయిన రోజు రాత్రి రూమ్మేట్స్ తో బార్ కెళ్ళి పార్టీ చేసుకుని (మనం అప్పట్లో తాగేవాళ్ళం కాదు, ఎందుకంటే అదో భీషణ భీష్మ ప్రతిజ్ఞ "మందు గాని, సిగిరెట్టు గాని ఆఖరికి బిడి గాని తాగితే నా సొంత డబ్బుతోనే తాగుతా అని", శుబ్రంగా అక్కడున్న వెరైటీ లన్ని మెక్కేసి, మరుసటి రోజు పక్కనే ఉన్న బీచ్ కెళ్ళి ఫోటోలు గట్రా తీసుకుని, రాసుకున్న నోట్సులతో బాటు బుర్రలోకెక్కిన చదువంతా చెరిపేసి (మరి కొత్త విషయాలు ఎక్కాలంటే పాత వాటిని చెరిపేయాలి కదా), పెట్టా బేడా సర్దేసుకుని లగెత్తుకుంటూ వచ్చి మా మామ ఇంట్లో పడ్డా.
మా ఇంటికెందుకు వెళ్ళలేదంటే మా మామ పెద్ద ఊర్లో ఉంటాడు, అక్కడ బోలెడన్ని కంపనీలు, ఫ్యాక్టరీలు ఉండాయి, మనల్ని జూసి పిలిచి బొట్టుపెట్టి ఉద్యోగం ఇచ్చేస్తారు అనుకున్నా.
ఎన్ని కంపనీలకు అప్లై చేసినా, వెళ్ళి డైరెక్టుగా అప్లికేషన్ ఇచ్చివచ్చినా ఎవడూ పిలవడే ఇంటర్వ్యూకి, ఒకవేళ ఎవడో ఒక తల మాసిన వాడు ఒకట్రెండు సార్లు పిలిస్తే అక్కడికి వెళ్ళి వాళ్ళడిగే ప్రశ్నలకు దేబ్య మొహమేసుకుని ఇవన్నీ కూడా చెప్తారా/చెప్పారా ఇంజినీరింగులో అనుకుని (మనమాపాటికే బుర్రను చాలా క్లీన్ గా ఉంచుకున్నాం కదా) వాళ్ళు బయటకి తరిమేసిన తరువాత, ఇంటికొచ్చి అబ్బే రికమెండేషన్ లేక పోతే ఉద్యోగాలు రావు మామా అని చెప్పేసి, అత్త వండిన వంటలు తినేసి శుబ్రంగా వీడియో క్యాసెట్లు తెచ్చుకుని సినిమాలు చూస్తూ లైఫ్ ని ఫుల్లుగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నా, కాని అప్పుడప్పుడు టూట్ దీనమ్మ జీవితం అనిపించేది.
బాసు ఈ ఊర్లో ఏం కలరింగ్ మామ, ఎక్కడ జూసినా కళ్ళు తిప్పుకోలేనంత ఫిగర్లు. మనమా సిటీ బస్సు ఎక్కాలన్నా చిల్లర మామనడగాల్సిందే.
ఏదో తిప్పలు పడి ఒకట్రెండు ఉద్యోగాలు చేసినా మనకు తృప్తినీయలే, ఈలోపు అత్త తీరులో మార్పొచ్చింది.
ఆదిగో మీరు మీ పెడ బుద్దులు. మార్పంటే మీరనుకున్నటువంటి మార్పు కాదు.
మా మామ చాలా ఘటికుడు, అత్తనే కాక, రెండిళ్ళ పక్కనున్న ఎదురింటి అమ్మాయిని, తన దగ్గర పనిచేసే కత్తుల్లాంటి అమ్మాయిల్ని ఎవర్నీ వదలకుండా వాడేసాడు / వాయిస్తాడు.
నేను తన ఆఫీసుకెళ్తే అక్కడ పనిచేసే మగవాళ్ళు (వాళ్ళకు నా వయసే ఉంటుంది) చిన సారు చూడుండ్రి మీ అత్తమ్మ వస్తుంది అనే వాళ్ళు, నేను ఎక్కడ్రా మా అసలు అత్తమ్మ కోసం వెతుకుతూ చూస్తుంటే అదిగో ఆ పిల్లే మీ లేటెష్టు అత్తమ్మ అనే వాళ్ళు, వారానికొక కొత్త పిల్లను చూపిస్తూ.
ఇది చాలదన్నట్లు నేను ఆఫీసులో కూర్చుని ఉంటే అప్పుడప్పుడు బయటనుంచి ఆడవాళ్ళు కాల్ చేసే వాళ్ళు మా మామ కోసం, బయటకెళ్ళాడు, ఏమన్నా పనుంటే చెప్పండి అంటే పేరు చెప్పి, వచ్చినంక మీ మామకు చెప్పు అనేవాళ్ళు. మా మామ వచ్చినాక ఆయనకు చెప్తే వెంటనే బండేసుకుని వెళ్ళిపోయేవాడు ఆఫీసు చూసుకోరా అని చెప్పేసి (ఈ మద్య మనం బయట పని చేయడం మానేసి మామ దగ్గరే ఉంటున్నాం కదా) మరి ఎవరో ఏమిటో ఎక్కడికో మనకెందుకు.
మన కథలోకొస్తే, మా అత్త మార్పు ఎటువంటిదంటే తిండి సరిగ్గా వండక పోవడం, మిగిలిపోయిన, చల్లారిపోయిన పదార్థాలు పెట్టడం, ఒక్కోసారి చాలీ చాలని అన్నం ఉంచడం ఇలాంటివన్న మాట.
ఎందుకురా అత్తకు నీపైన కోపమంటే మనం మామ ఆఫీసు, కంపనీ చూసుకోవడం మొదలైన తరువాత, కాస్త మామకు మనపైన నమ్మకం వచ్చిన తరువాత మామ బయట తిరుగుళ్ళు ఎక్కువైయ్యాయి, ఇక్కడ మనం చూసుకుంటున్నాం కదా.
కాని మనకు ఇక్కడ కూడా తృప్తి లేదు, పంచదార చిలకల్లాంటి అమ్మాయిలు ఎదురుగా పంజెస్తున్నా ఎవ్వర్నీ కెలకడానికి లేదు, ఎందుకంటే బావున్న వాళ్ళని మా మామ అప్పటికే కెలికేసాడు కదా.
నేను చదివిన చదువేంటి, ఇప్పుడు చేస్తున్న పనేంటి అని ఇలా నాలో నేనే ఏడుస్తున్నప్పుడు మనకు ఏడుగురు సోదరీమణుల రాష్ట్రం లో ఉద్యోగం వచ్చింది. ఆంతే అక్కడినుంచి జంపు…అక్కడికెళ్ళిన తరువాత నాకొచ్చే జీతం లో సగం ఇంటికి అంటే అమ్మకు పంపే వాన్ని, మిగిలింది మనకే, ఫుల్లు ఎంజాయ్. ఆదివారమోస్తే మా ఫోర్ మాన్ చాపలు, రొయ్యలు వండి పెట్టేవాడు (ఆఫ్ కోర్స్ డబ్బులు మనమే ఇచ్చేవాళ్ళం). జిన్ను, రమ్ము తాగేసి, శుబ్బరంగా తినేసి గోల్డు ఫ్లేకు కింగు సైజుది తాగేసి పడుకోవడమో, లేక అలా అలా తిరగడమో, లేకపోతే కొలీగ్స్ తో డంకాపలాస్ కాని రమ్మీ కాని ఆడడమో (అక్కడ అప్పుకూడా ఇచ్చే వాన్ని), నెలకోసారి 50 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న ఊరికి వెళ్ళి మ్యాట్నీ, ఫస్టు షో చూసి, హోటల్లో రూం తీసుకుని, మందు కొట్టేసి, చికెన్ బిర్యాని తినేసి మరుసటి రోజు వచ్చే వాళ్ళం.
ఆంతా బాగుంది అనుకుంటుంటే అక్కడి లోకల్స్ దొబ్బడం మొదలెట్టారు “ఆప్ లోగ్ ఆకె హమారే పైసా ఆప్కా దేశ్ మే లేకే జారహేహో, యే హమారా జమీన్ హై, తుమ్హారా దేశ్ చలే జావో” అంటూ.
అప్పటికే కొద్దో గొప్పో ఎక్స్ పీరియన్స్ సంపాదించుకున్నాం పనిలో, కొంతమంది అక్కడి ఉద్యొగం వదిలేసి వెళ్ళడం మొదలెట్టారు వేరే చోట వెతుక్కుని.
మనకు ఒంటరి వాడినై పోతున్న ఫీలింగ్, ఇంటిపైకి ద్యాస మళ్ళింది.
అంతకు మునుపే ఎం ఆర్ ఎఫ్ లో మొదటి రౌండు విజయవంతంగా పూర్తి చేసి ఉండడం వల్ల గొప్ప నమ్మకం తో మనమూ రాజీనామా ఇచ్చేసి రెలెక్కేసాం మనూళ్ళో ఏదో ఊడ బీకేద్దామని. తీరా వచ్చిన తరువాత తెలిసింది ఆ ఖాళీలు ఎప్పుడో నిండుకున్నాయని,
మనకొచ్చిన రెండో ఇంటర్వ్యూ లెటర్ మనోడు అంటే మా మామగాడు చూడలేదని (నా రెస్యూం లో ఆయన అడ్రస్సే ఉండేది అప్పుడు).
ఇంకేం జేసేది, నా మడ్డ నేనే గూడ్సుకుంటూ మళ్ళీ మామ దగ్గరే ఆఫీసు పనులు చూడడం మొదలెట్టా వేరే కంపనీలకు దరఖాస్తులు పెట్టుకుంటూ.
సంవత్సరంన్నర తరువాత మనకో మంచి కంపనీ లో ఉద్యోగం దొరికింది.
జీతాలు, అలవెన్సులు అవీ బానే ఉండేవి, ఇక చచ్చినా దీన్ని వదలకూడదని నిర్ణయం తీసుకుని మన ప్రతిభ పాటవాలు చూపిస్తూ అంచెలంచెలుగా ఆ కంపనీలో ఎదగడం మొదలెట్టా.
ఓ మూడేళ్ళ తరువాత మనకి కూడా పెళ్ళైపోయింది. ముందులా టూర్లు కాకుండా ఒకే చోట కుదురుగా ఉండేలా పోస్టింగు వేయించుకుని, పెళ్ళానికి సాయం చేయడానికి ఓ పని మనిషిని పెట్టుకుని అలా అలా జీవితం సాగిస్తుంటే మా మొదటోడు నా పెళ్ళాం కడుపులో పడ్డాడు (అప్పుడు వాడు అని తెలియదులేండి, ఇప్పుడు తెలుసు కదా..హి..హి..హీ).
మొదటి కానుపుకి పంపండి తొందరగా అంటే టాట్ అదేం కుదరదు, తను లేకపోతే ఎలా అని తొమ్మిదో నెల వరకు పంపలేదు.
తనెళ్ళి పోయిన తరువాత ఇంటి పనికైతె పని మనిషి వస్తుంది, కాని వంట పనికి, వొంటి పనికి?
మనమేమో అప్పటి వరకు శ్రీరామచంద్రులం ( కర్మణలో మాత్రమే సుమా).
ఇక చేసేదేముంది అని వంట పనికి బయట హోటల్, వంటి పనికి చేతుల్ని ఉపయోగిస్తూ రోజులు గడుపుతున్నా, కానుపు అయ్యి నా పెళ్ళాం ఎప్పుడొస్తుందో అని ఎదురుచూస్తూ.
హోటల్ తిండి తిని తిని విసుగు పుట్టేసింది, అదీ కాక వాడేసే మసాలాలకి, బిల్లులకి మనకు కడుపు మండిపోతోంది ఎసిడిటీ రూపం లో.
అక్కడి సాటి పనివాళ్ళతో మాటల సందర్బం లో ఈ మాట అంటే, దాందే ముంది సారు మా ఇంట్లోనుంచి పంపుతా లెండి అన్నారు. ఊహూ అలా బాగుండదు కదా, నేనెలాగు డబ్బులు ఇవ్వాలి, మీరుతీసుకోవడం అని నానుస్తుంటే, ఒక మనిషికేముంది సారు అంటూ నన్ను మరి మాట్లాడనీయలేదు.
సరే అని వాళ్ళు పంపేది తినడం మొదలెట్టా, కొన్నాళ్ళ తరువాత ఇది మనకు బోర్ కొట్టడం మొదలైంది, వాళ్ళు పంపినవే తినాలి, మనకిష్టమైనవి కావాలంటే దొరకవు.
అదీ కాక ఫ్రీగా తింటుంటే తిన్నది అరిగేది కాదు మనసులో.
నా పెళ్ళాం కూడా ఏమన్నా ఇచ్చి రండి అలా ఫ్రీగా ఇవ్వడం వాళ్ళకు బాగుందేమో తనకు నచ్చడం లేదని దొబ్బేట్టేస్తుంటే, ఇలా కాదని ఓరోజు వాళ్ళింటికి వెళ్ళా పప్పులు, బియ్యము, నూనె ఇంకా ఇతర వస్తువులు ఓ పదిహేను రోజులకి సరిపడా కొనుక్కుని. డబ్బు రూపంగా ఇస్తే తీసుకోరని ఇలా ఇవ్వడానికి.
వాళ్ళావిడ వచ్చి తలుపు తీసింది, నన్ను చూసి చటుక్కున తలమీద కొంగు కప్పుకుంటూ ‘ఆయియే భయ్యాజి, అందర్ ఆయియే’ అంటూ లోపలికెళ్ళి కుర్చీ తెచ్చి వేస్తూ ‘ఓ నహా రహే హై, ఆప్ బైటియే, మై పాని లాతీ హూ’ అని వెళ్ళి గ్లాసు లో నీళ్ళు తెచ్చి ఇచ్చింది.
ఆందుకుని తాగుతూ ‘ఆప్ కా నాం’ అంటూ ప్రశ్నార్థకం గా చూడగా “జి, గీతా భయ్యా’ అంది.
తీక్ హై ఏ కుచ్ సామాన్ లే ఆయాతా రసోయికే లియే, ఇసే అందర్ రకియే గీతా జి’ అంటుంటే ‘నహి భయ్యా, ఏ సబ్కి క్యా జరూరి హై, హం నహి లేసక్తె’ అంది.
నేను ‘ ఐసి బాత్ నహి గీతా జి’ అంటుంటే ‘ఆప్ హమె గీత కర్కె బులా సక్తె హై’ అంది. ‘తీక్ హై గీత ఫిర్, మై ఏ సామాన్ జైసె హర్ మహీన లేతాతా, ఐసే హి లేలియా, అబ్ మైతొ ఖానా నహి బనా రహా హూ అప్నె ఘర్ మె, ఇసి లియె ఏ యహీ రహనేదొ’ అంటూ తన చేతికి అందించాను సరుకులను. సరేనంటూ తీసుకుంది గీత.
ఈలోపు మావాడొచ్చాడు, అరె సారు మీరొచ్చారా, ఇవన్నీ ఎందుకు తెచ్చారు సార్ అని తన పెళ్ళాం వైపు తిరిగి ‘మనా కర్నా చాహి యెనా’ అంటుంటే పర్లేదులే, నేనే బలవంతం గా ఇచ్చా అన్నా.
‘జావొ సాబ్ కె లియే కుచ్ చాయ్ పాని, నాస్తా లావో’ అన్నాడు. ఇప్పుడవన్నీ ఎందుకుగాని, ‘గీతా సిర్ఫ్ చాయ్, బస్ ఔర్ కుచ్ నహి’ అన్నా.
‘అబ్బి లాతీ హూ భయ్యా’ అంటూ లోనికెళ్ళింది గీత.
తనకింకా తెలుగు నేర్పలేదా అంటే, పెరిగిందంతా నార్త్ కదా సార్, మెల్లగా నేర్చుకుంటుంది అన్నాడు
: :ఉదయ్
The following 12 users Like Uday's post:12 users Like Uday's post
• Babu ramesh, jackroy63, Naga raj, Pk babu, raja b n, rameshbaburao460, Sachin@10, SHREDDER, smartrahul123, sri7869, stories1968, Venkat 1982
Posts: 1,233
Threads: 2
Likes Received: 1,734 in 847 posts
Likes Given: 1,215
Joined: Nov 2018
Reputation:
38
(06-09-2020, 02:55 AM)Pradeep Wrote: It's great news sir Thanks Pradeep, no formalities, please call me Uday
(06-09-2020, 07:12 AM)Freyr Wrote: All the best for your new story bro
Thanks Bro
: :ఉదయ్
•
Posts: 668
Threads: 0
Likes Received: 441 in 348 posts
Likes Given: 594
Joined: Feb 2020
Reputation:
6
super story, continue
•
Posts: 836
Threads: 0
Likes Received: 585 in 423 posts
Likes Given: 9,872
Joined: Oct 2019
Reputation:
5
•
Posts: 973
Threads: 1
Likes Received: 533 in 432 posts
Likes Given: 125
Joined: Dec 2018
Reputation:
15
•
Posts: 3,394
Threads: 0
Likes Received: 1,101 in 868 posts
Likes Given: 132
Joined: Nov 2018
Reputation:
14
Nice start bro and style also good
•
Posts: 3,402
Threads: 9
Likes Received: 1,719 in 1,450 posts
Likes Given: 7,866
Joined: Sep 2019
Reputation:
19
•
Posts: 1,233
Threads: 2
Likes Received: 1,734 in 847 posts
Likes Given: 1,215
Joined: Nov 2018
Reputation:
38
(06-09-2020, 12:41 PM)paamu_buss Wrote: super story, continue
thanks, sure paamu_buss, by night there would be another update
: :ఉదయ్
•
Posts: 1,233
Threads: 2
Likes Received: 1,734 in 847 posts
Likes Given: 1,215
Joined: Nov 2018
Reputation:
38
(06-09-2020, 12:42 PM)Naga raj Wrote: Excellent start.......Good story update.........
thanks Naga raj
(06-09-2020, 01:14 PM)Pradeep Wrote: Nice update Uday bhaiya
Pradeep bro thanks
(06-09-2020, 04:23 PM)Sachin@10 Wrote: Super start
thanks Sachin@10
: :ఉదయ్
•
Posts: 1,233
Threads: 2
Likes Received: 1,734 in 847 posts
Likes Given: 1,215
Joined: Nov 2018
Reputation:
38
(06-09-2020, 01:25 PM)Eswar P Wrote: Nice start bro and style also good
thanks bro, I am happy you liked the style
: :ఉదయ్
•
Posts: 221
Threads: 0
Likes Received: 93 in 82 posts
Likes Given: 16
Joined: Jul 2019
Reputation:
0
super start .. చాలా బాగుందండీ
•
Posts: 148
Threads: 0
Likes Received: 78 in 68 posts
Likes Given: 7
Joined: Jun 2019
Reputation:
0
•
Posts: 826
Threads: 0
Likes Received: 404 in 340 posts
Likes Given: 255
Joined: Jan 2019
Reputation:
2
•
|